تو به من خندیدی و نمیدانستی...

من به چه دلهره از باغچه ی همسایه سیب را دزدیدم....

 باغبان از پی من تند دوید...

سیب را دست تو دید....غضب آلود به من کرد نگاه...

سیب دندان زرده از دست تو افتاد به خاک...

وتو رفتی و هنوز...

سالها هست که در گوش من آرام آرام...

خش خش گام تو تکرار کنان...

میدهد آزارم...

ومن اندیشه کنان غرق این پندارم...

که چرا خانه ی کوچک ما سیب نداشت؟؟؟؟؟

تهی نبود خطای دید است

طوفان غرید و سیاهی بشکست

ستاره ای منور شد و خورشیدی سوزان

هستی نبود جهانی بود و غوغایی

یک لب و هزاران خواهش

((من))بود و ((تو))یی نبود

نماز شکسته ای و عشقی از محراب والاتر

تهی بود و نسیمی

سیاهی بود و ستاره ای

هستی بود و زمزمه ای

لب بود و نیایشی

((من))بود و((تو))یی

نماز و محرابی

پایانی برای قصه ها نیست...

نه بره ها گرگ میشوند...

نه گرگها سیر...

خسته ام از جنس قلابی آدمها...

دارمیزنم خاطرات کسی را که مرا دور زد...

سالهاست که کفه ی ترازویم تعادل ندارد...                                                  

دست خالی!!!

دل پر!!!

خدایا نمی دانم تقدیر است یا سرنوشت

او نمی ماند

خدایا بالهایم که به رسم امانت گرفتی

می خواهمشان

در بودن بوی عمارت متروکه ی پیرزن همسایه است

خفه شدم!

خدایا اغوشت را برایم بازکن

می خواهم بیایم

این تقدیر هر انسان نیست اما برای من تقدیر در نماندن است

خدایا وقتی رفتم دلت را پس می دهم

در زمین رسم است دلبری

اما دل برده را باز نمیگردانند

من در توبه ام

دلت را می گذارم

خدایا انسان بودن سخت است!

اگر رفتم بگو دلت بهانه ام را نگیرد

ماندن خیال است

می خواهم قلبم را از قصه ی بود و نبود بشویم

حالم به هم می خورد از ماندن

بس است یک عمر نالیدن

می خواهم یک عمر زندگی کنم

ساده باشم

ماندن یعنی در لجن فرو رفتن

می خواهم بروم.....

گفت:

((دوستت دارم.))

خواستم بپرسم:

((چند ساعت؟))

به ثانیه هم نرسید.

او رفته بود

و من بدون قلب مانده بودم

به سادگی خیالم خندیدم

از ان روز به بعد جای قلبم را با سنگ پر کردم

زیستم حیوان گونه!

دیگری و دیگری و دیگری هم می امدند

و رفتند

برایم بود و نبودشان فرقی نداشت

حالا دل شکستن در کار نیست

این امد و شد عادت شده برایمان

گاهی چند ثانیه دیر

گاهی یک ثانیه زود

هیچکس نمی ماند

خسته شدم از نبودنها

عقلم بودن را می خواهد

خدایا دیگر بس است

این صورتک انسانی را بگیر

می خواهم گرگ باشم

تا در خواهش ماه خود را به دره بیفکنم

رد پای او

جای خالیش

می زند به جان من آتش

قلب من بی بهانه اش سر به بالین غم می گذارد

سالیانیست که او رفته

سالیانیست که شیطان قصه ی هجران را برای ما سروده

تهی بی صدای قلبم نیست

که آرامم کنند

حتی نمی دانم جای قلبم خوب است یه نه

رفتنش بی صدا بود

چون نسیمی وزید

چون نسیمی دور شد

اما نمی دانست در قلب من می ماند

و ماند........

سرو پیر باغچه مان هم دلتنگ است

اگر به نسیم من رسیدید بگویید:

((قرارمان پای همان سرو

ساعتی مانده به بیداری صبح

هنوز هم شبها بیدارم!))

بچه ها جونم من یک مشکل دارم حالا کی هست؟می خوام روم جدیدمو با اشتراک یکساله واگذارکنم لطفا کمکم کنیددر ضمن سه چهارتا شعر از خودم گذاشتم لطفا نظر بدید که ذوق مرگ شم!

اوی من به گمان هر دخترکی اوی همان دخترک است

قلب من با من نیست

ولی خیالم جمع است!

پیش او جایش امن است

می خواهم اینبار دور از دنیای خیال

هم آواز باد

با اویم برقصم

من باشم و او

و فصلی نو ظهور

نکند قلب مرا

همه ی شوق مرا با وسعت خود پس بزند

و بماند قلبم

کوچه ای مانده به  کوچه خوشبخت

دست من در دست او

دست او در دست من

قلب من چه غزلها نسرود

قلب او طغیان کرد

چشم من گریان شد

شست او پاک بکرد

زیر لب آهسته گفت:

((من چه شادم امروز))

قلب من با او همخوانی کرد

و من اکنون تنها

در گذر سرد روزها

می کنم آرام نجوا:

((من چه تنهایم امروز))

فصل سرد فروغ در پیش است

شجاعت می خواهد سرد باشی ولی گرم لبخند بزنی!

درد من پول نبود

مهریه م مهر دلش بود که نداد!

رفت و اکنون اوی من پیش اوی خودش بنشسته

حرمت عشق مرا با هوسش بشکسته

دانید چه می گوید دل دیوانه ی من؟

او اکنون می کشد فریاد:

((اوی من می آید!))

به گمان غلطی اشک تنها مونسم را فراری داد

دل من باز گفت:

نکند سر برسد

و

ببیند اشکت

و

بلرزد دل او

قلب من ساده است!

کاش می دانست اوی رفته باز نمی گردد

چپدرم می گوید اوی تو مرد هوس باز امروزی ست

مادرم می گوید او را باید راند

کاش می پرسیدند:اوی تو اکنون کجاست؟

سالهاست او رفته و اینها بی خبرند

سرو پیر باغچه مان می گوید عاشق باید ماند

نمی داند اوی من بجای به من پیوستن به افسانه ها پیوست

و مرا

قلب مرا

همه ی شوق مرا

با خود برد

و من ماندم و جای خالی قلبم

در سکوت فصل هجران

تو به من می خندی

من به بودن تو می خندم

راه خیال به غیر تو را می بندم؟

زهی خیال باطل!

کاش زودتر می دانستم تو نخواهی بود

فردایش دیر نبود

دانستم خنده ی تو بر لب پوزخندی بوده به شوق دل دیوانه ی من

سنگ باید بود

دل را بند باید زد

دیگری را باید دید

سنگ باید بود

سنگ باید زد

تا که به فصل سرد تحمیل نرسیم

تا که دل سخت بماند برجا

دخترک تنها نشست

در را به روی هر ادم تازه بست

بوی او در ریه های تن دخترک مدفون شد

دخترک ماند

پشت بوته ای دور ز خیال

رفتن او را دید

************

دخترک ماند

چه با او

چه با خیال او

برای او ماند!

می خواهم از جنون بگویم

بودنت دیوانه ام کرد

چه سخت است بودن هم آغوش نبودن

کاش کنارم نبودی

اما

برای من بودی

همیشه می گویی هستی

وچه ظالمانه که میگویی:

((همیشه با تو خواهم بود.))

و من زمزمه می کنم:

((بودنی از جنس دور..........))