تو به من خندیدی...

ونمیدانستی...

من به چه دلهره ازباغچه ی همسایه...

سیب رادزدیدم...

باغبان از پی من تند دوید...

سیب رادست تو دید...

غضب آلود به من کرد نگاه...

سیب دندانزده از دست تو افتاد به خاک...

وتو رفتی و هنوز...

سالهاهست که درگوش من آرام آرام...

خش خش گام تو تکرار کنان...

میدهد آزارم...

ومن اندیشه کنان غرق این پندارم...

که چرا خانه ی کوچک ما سیب نداشت؟؟؟؟؟؟؟

((حمیدمصدق))

نظرات شما عزیزان:

عباس خلیلی

ساعت0:41---10 بهمن 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام. پست جالبی بود.
www.porojesara.ir

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: